Het nieuwe normaal bij de Refugee Talent Hub

Ruim een half jaar geleden viel de term voor het eerst: het nieuwe normaal. Thuiswerken, afstand houden en bij klachten binnen blijven. Natuurlijk hebben deze corona-maatregelen ook effect op het werk van de Refugee Talent Hub. Hoe beleven wij deze periode?

Ruim een half jaar geleden viel de term voor het eerst: het nieuwe normaal. Thuiswerken, afstand houden en bij klachten binnen blijven. Natuurlijk hebben deze corona-maatregelen ook effect op het werk van de Refugee Talent Hub. Hoe beleven wij deze periode?

Digitaal kan het ook

Persoonlijke ontmoetingen organiseren tussen werkgevers en werkzoekende vluchtelingen is wat wij doen. Het draait bij de Refugee Talent Hub om persoonlijk contact. Oftewel, als werkgever live de tijd en ruimte nemen om voorbij het cv te kijken en voorbij de standaard eerste vragen te gaan. En, andersom, als werknemer krijg je tijdens ontmoetingen de tijd om in de praktijk te laten zien wat je kan – als monteur, als data-analist, als accountant. Dat is waar de Refugee Talent Hub voor staat.

Dus toen premier Mark Rutte op 12 maart de eerste reeks corona-maatregelen afkondigde, zag ik het aanvankelijk somber in. Onze manier van werken leek de komende tijd onmogelijk – en voor hoe lang? Deels blijkt deze somberheid terecht. Een bijeenkomst met ruim honderd man, zoals we die organiseerden bij de Nationale Postcode Loterij of Rabobank, zit er voorlopig nog steeds niet in. Ook een aantal andere geplande bijeenkomsten moesten we cancellen.

Daar staat tegenover dat veel werknemers van werkgevers in ons netwerk zich meldden met alternatieve ideeën. Vrijwel direct na de persconferentie van Rutte stroomden de telefoontjes en mailtjes binnen. Tussen maart en september hebben wij 40 activiteiten georganiseerd met 13 werkgevers, voor 526 vluchtelingen, met medewerking van 268 medewerkers van deze werkgevers. Denk aan mentortrajecten via Microsoft Teams, één-op-één online adviesuurtjes, webinars, online codeercursussen van tien weken en een digitale training technische vaktaal. Zelfs de recruitment gesprekken liepen online door – zij het mondjesmaat. Met een beetje creativiteit en een strakke voorbereiding is ook online het contact persoonlijk te maken, zo blijkt. En in sommige gevallen is het laagdrempeliger: waar we voorheen maximaal twee keer per jaar een sessie organiseerden waarin werkgevers onderling kennis en ervaring delen, doen we dat nu elke eerste woensdag van de maand digitaal. Met meer deelnemers en meer interactie.

Maar dit digitale werken heeft ook een keerzijde. Sommige vaardigheden lenen zich nou eenmaal beter voor een online kennismaking dan andere. Een programmeur redt zich waarschijnlijk wel in een online training, maar toon maar eens digitaal je vakmanschap als monteur aan. En daar komt bij dat niet iedereen de weg kent naar (en in) Teams, Hangout en Zoom. Degenen die minder digitaal vaardig zijn, missen we nu. Dus hoewel online kennismaken kan en werkt, gaat er uiteindelijk toch niks boven een persoonlijke ontmoeting. In het echt, zonder het kader van een beeldscherm om je hoofd. Puur en alleen online meet-and-greets blijven voor mij voelen als second best. Daarom ben ik blij dat we bij de Refugee Talent Hub de mogelijkheid hebben om beide te doen. Want de combinatie werkt prima. Een online kick-off van een mentortraject voor 30 deelnemers, waarna 15 tweetallen van mentor en mentee elkaar maandenlang live kunnen ontmoeten. Dat zullen we zo blijven doen, ook als we over een tijdje live bijenkomsten weer mogelijk zijn.

Wanneer komt de klap?

Alle activiteiten en enthousiasme ten spijt, soms bekroop me de afgelopen maanden het gevoel dat we onze kandidaten en werkgevers aan het voorbereiden waren op een kans die nooit zou komen. De cijfers van de SER stemden tot voorkort positief. Van alle 18- tot 65-jarige vluchtelingen die in 2014 een verblijfsvergunning hebben gekregen, had 38 procent in 2018 een baan. Anderhalf jaar daarvoor was dat nog 17 procent. Een deel van de statushouders was dus uit het dal aan het klimmen – maar zouden die nu, tijdens de corona-crisis en dreigende economische crisis, niet teruggeworpen worden? Veel van hen zitten in flexbanen, op nulurencontracten en in onzekere banen. Zijn zij straks de eersten die er bij hun werkgever uit gaan? En hoe gaat het met de vluchtelingen die nog op zoek zijn naar een baan? Is er straks een plek voor hen als de werkloosheid stijgt en de concurrentie op arbeidsmarkt toeneemt? Er lopen onderzoeken naar de antwoorden op deze vragen, maar de eerste signalen zijn niet positief. De hardste klappen van de crisis zullen vallen bij de zwakkeren en op de Nederlandse arbeidsmarkt betreft dat dus ook statushouders.

Ik weet niet hoe de toekomst er uitziet voor ons en voor de statushouders voor wie wij werken. De signalen zijn tegenstrijdig. Natuurlijk spreken wij werkgevers die het moeilijk hebben en tijdelijk geen mensen aannemen. Werkgevers die de toekomst somber inzien en bezig zijn met reorganisaties en ontslagen. Die kunnen nu even geen prioriteit geven aan onze samenwerking. Tegelijkertijd spreken we ook veel werkgevers diens commitment aan statushouders onverminderd groot is. Die aangeven dat je nu - juíst nu - leiderschap moet tonen als het gaat om onderwerpen als diversiteit en inclusie. Bovendien zijn er ook nog de werkgevers uit tekortsectorenwaar nog altijd kansen liggen. En, ook niet onbelangrijk, juist in onzekere tijden zijn werkgevers op zoek naar flexibele, vindingrijke en veerkrachtige mensen. Drie keer check voor medewerkers met een vluchtelingenachtergrond.

‘Elk nadeel heb z’n voordeel’

‘Never waste good crisis’, ‘Elk nadeel heb z’n voordeel’, ‘Problemen zijn vermomde kansen’ – al vrij snel na de persconferenties van Rutte kwamen dit soort oneliners om de hoek kijken. Dooddoeners wellicht, ongepast soms misschien. Maar ook met een kern van waarheid. Door de coronacrisis zien wij vanuit de Refugee Talent Hub nu scherper dan voorheen waar de kansen liggen, welke werkgevers intrinsiek gemotiveerd zijn en wie écht een verschil wil maken. Digitale evenementen kosten aanzienlijk minder tijd dan live bijeenkomsten in het hele land. Dus met een team van zes mensen kunnen wij nu vijf tot zes evenementen per week aan, terwijl dat er voorheen ‘slechts’ één per week was. We bereiken en betrekken dan ook meer mensen, zowel vluchtelingen als medewerkers van de werkgevers waarmee we samenwerken. Ook worden we steeds beter in het faciliteren van online sessies, inclusief digitale ijsbrekers en interactieve break-out sessies.

De afgelopen maanden organiseerden we welgeteld twee live meet-and-greets: één in Beilen met FrieslandCampina en één in Amersfoort met NL Isoleert. Beide met heel kleine groepjes en met inachtneming van alle RIVM-richtlijnen en een heel grondige voorbereiding. Beide keren kwamen mijn collega’s Salar en Eva vol energie en enthousiasme terug. Bij een live ontmoeting is er net even wat meer ruimte voor een grap, om door te praten in een loopje naar de koffie en zien hoe mensen zich een houding geven en de andere aanwezigen subtiel peilen. Uiteindelijk gaat er niks boven elkaar in levenden lijve ontmoeten. Dus blijf allen gezond en, hopelijk, ontmoet ik jullie – de kandidaten en werkgevers - weer snel in persoon. Wij bij de Refugee Talent Hub kijken daar nu al naar uit!

Blijf gezond!